Terug naar Auckland

Lieve mensen vanaf dit verhaal en bij elk verslag zal ik het melden dat de foto's van me reis in geselecteerde albums op mijn FACEBOOK komen te staan: https://www.facebook.com/marvin.beers.1

*Dit omdat ik hier op dit blog maar maximaal 150 foto's kan uploaden.*

Na drie top dagen in Pahia in de Bay of Islands gaan we weer terug naar Auckland. De reis vervolgd zich langs een dorp waar de grootste en oudste Kauri Tree ooit gemeten staat. Deze reus is 45.000-50.000jr oud en 8,5 a 9mt in doorsnee. Ze hebben hem na de fonst in de hoge duinen in drie stukken moeten zagen van 12mt lang +/- 140ton per stuk om het te kunnen vervoeren. In de onderste stam die hier gepresenteerd staat hebben ze een trap gebouwd in de kern zonder extern materiaal.

De zelfde avond wilde we gewoon even een drankje op de kamer doen met klein gezelschap. Omdat de groep morgen opsplitst en we een goeie leuke tijd hebben gehad nodigen Lee, Kirren, JJ en ik de rest uit op onze kamer. Al gauw zit de zespersoons kamer gevuld met 22 man en de gezelligheid is te horen over de hele verdieping. Onze pret trekt pottenkijkers en binnen no-time zitten we met 30 man op de kamer luidruchtig te praten en spellen te spelen die lijden tot veel gelach en stommiteiten. Tot iemand van het hostel binnen komt en ons waarschuwt dat het zachter moet en we onze drank moeten verstoppen omdat er jongeren van de verdieping onder ons de manager hebben geroepen. Wat aardig die backpackers die werken in een hostel en weten dat we het gewoon gezellig hebben en ons even waarschuwt haha. Na dat de manager is geweest noemen we het maar de avond en een paar gaan op stap en ik me bed in heb de dag erna een afspraak bij de tattoo artiest.

Dag erna bij de tattoo shop hebben we een kort overleg en tekent hij weer op mijn arm. Tijdens het tekenen wat aanpassingen op aanvraag van me zelf zodat het niet te veel afstoot op me andere tatoeages. De eerste twee uur zijn zo goed als gevoel loos door de tijd maar als het derde uurtje aan tikt begint me schouder flink op te zwellen en door de vocht in me huid pakte de inkt niet lekker meer. Hij wilde perse de schouder er in hebben zodat dat alleen bij werkingen nodig heeft bij de tweede sessie. Nog een half uur flink door zetten en de schouder zat er in, een begin aan de top sleeve en we waren klaar voor vandaag. Door de tattoo neem ik even twee dagen rust. Je denkt dat het maar een schaaf wondje is dat je een beetje verzorgt maar stappen en gek doen zit er even niet in. Ook kan ik voorlopig niet vol in de zon en in chloor water dus een aantal leuke dingen moet ik uit stellen.