Lake Tekapo

De foto's van me reis in geselecteerde albums op mijn facebook ZIJN VOOR IEDEREEN ZICHTBAAR OOKAL HEB JE GEEN FACEBOOK:

https://www.facebook.com/marvin.beers.1

Het is weer lekker vroeg opstaan echt die KIWI Experience houd van vroeg opstaan zeg pfff... zo gaat iedereen slapen in de bus en heb je dus weer een saaie bus. Het zijn er niet veel die mee gaan denk een mannetje of 25-30. We gaan nu naar Lake Tekapo een meer dat zo helder schijnt te zijn door de mineralen dat het in zonlicht als een spiegel is. We rijden weer door prachtige dalen en valleien. Ik krijg er maar geen genoeg van. Ik bedenk me telkens weer dat ik hier graag wil blijven... Ik mis iedereen thuis begrijp me niet verkeerd maar Nederland is zo deprimerend... qua weer, mensen (mentaliteit, overheid en zo veel) en het saaie landschap. We hebben echt wel mooie punten maar ja... ik kijk hier om me heen of Australië en dan voel ik me gewoon thuis. Waarom nog op vakantie gaan als je ergens kunt wonen waar je alles heb. En Azië is vlak bij wat wil je nog meer??? Nee ik weet het wel als ik het voor me kaar krijg ga ik in deze hoek wonen of in ieder geval veel tijd door brengen. We komen aan bij Lake Lodge Tekapo haha hoe simpel de namen van hostels zijn hier. En weer wordt me cc geweigerd OMG!! Wordt er gek van en er zijn der meer die geweigerd worden. Ik zeg tegen die gap dat hij dat apparaat moet laten na kijken lacht hij en zegt nee waarom soms doet hij het toch? Ok de relaxte en chille mentaliteit is super tof maar ze kunnen ook te ver gaan... met een paar lopen we langs het schitterende meer naar het dorp 15min verder op om te pinnen met onze vingers gekruist dat die het wel doet! Eenmaal betaald ga ik even langs het water lopen neem een duikje en zie daar Vicky haha die zat een bus eerder omdat ik nog even in Queenstown bleef. We kletsen gezellig bij en genieten van het super mooie weer. Dan na het eten besluit ik een hike te doen in de zakkende zon. Ik volg wat borden maar raak een beetje de weg kwijt en ga gewoon een pad af dat naar de berg leid die ik wilde begaan. Na een uur lopen heb ik meer het idee dat ik langs de berg loop dan naar boven en kijk op... het lijkt een meter of 300-350 te zijn 40 graden steil en besluit het op een ren te zetten... DOE IK NOOOOIT MEER! Het was zeker 450-500 meter 45 graden en steiler op sommige plekken. Ik kom kapot, hijgend en snakkend naar adem boven op de berg en kan niet eens juichen. Dan rent er iemand op me af zwaaiende en schreeuwende ik dacht ik wordt gered... maar nee wordt weer weg gejaagd want het was een verkeerde afslag ik stond op de verkeerde berg deze is van de hazen en konijnen en moest onmiddellijk OP ROTTEN! Ik via een pad naar de andere kant van de berg en loop weer schuin t pad af de berg snel weer af. Eenmaal terug zie ik een bordje in de bosjes waar op staat dat waar ik heen liep de 2u loop was en LINKS... 1uur naar de top van de juiste berg... zucht! Ik kom hijgend en bezweet terug en iedereen lacht want ze zagen me natuurlijk allemaal die berg op rennen haha. We lachen en ik bedenk me dat dit ook weer echt een aktie voor mij was. S'avonds rijden Sergio, ik en twee onbekende de berg op om de mooie sterrenhemel te bekijken... die was er niet want het was zwaar bewolkt. Dan zien we een paar sterren ind e verte en Sergio (die overal foto's van maakt) pakt ze lens zet hem op 20sec open en... twee sterren bewegen... het zijn vliegtuigen haha. Oh wat een avond naja we peren em weer. Zo beleef je wel wat en ach kan ik weer wat op papier zetten want zou niet weten wat ik anders nog met jullie zou kunnne delen haha.