Vertrek van Bangkok naar de eilanden

Na een heerlijk ontbijt bij me chefkok maat aan de overkant ga ik naar The Grand Place van Bangkok. Dit paleis is de grootste en wordt nog gebruikt bij presidentiële gelegenheden. Hij is enorm in trek vanwege de Jade/gouden Buddah in de grote gebedsruimte en hand geschilderde hystorie op de binnen muren en plafonds. Het is echt geweldig om te zien en de 'logica' achter hun idee over de hystorie en legendes van hun ons ons menselijke bestaan is fascinerend. Er zijn restaurateurs aan het werk en laat me vertellen dat ze 15jr ervaring in dit specifieke soort restauraties moeten hebben om aan het paleis te mogen werken.

Mijn vertrek naar het zuiden gaat niet geheel vlekkeloos, sterker nog ik dacht even dat het het laatste tripje van me leven was... Die vrouw van het vliegveld (waar ik met een groepje ticket naar het zuiden boekte) had mij of wij hun verkeerd begrepen. Ik zou naar het zuiden vliegen taxi naar de pier en een boot tocht naar Ko Tao hebben. Ik kom aan op het vliegveld Surat Thani (zuiden van Thailand) en er staat inderdaad een aardige kerel met een taxi mij op te wachten. Rijden een half uurtje slaat hij opeens af de rimboe in... hier is het rond 18u pikken donker dus ik kreeg meteen de kriebels. Ik zeg je eerlijk na allerlij verhalen en dingen die ik al had meegemaakt werd ik best bang dat er iets zou gaan gebeuren. Ik zette onbewust mijn angst om in woede ook van onbegrip. Die kerel schrok er van en stopte (om mij waarscheinlijk te kalmeren) maar ik dacht daarin tegen nu gaat het gebeuren... zat letterlijk 'in the middle of no where'. Ik kreeg al hele scenario's in me kop en dat hielp niet bij het communiceren met deze man. Na een hele gebrekkig engels gesprek laat ik de man mij brengen waar hij mij af moest zetten. Motelletje in de jungle van Thailand en daar zat ik niet op te wachten. Ik kom dus zwaar verward en boos aan en niemand spreekt engels. Ik vraag wanneer ik bij de boot gedropt wordt en zeer gebrekkig met plaatjes en een tekening maken zij me duidelijk dat ik niet met die boot kan. Ik wilde perse weg daar want ik vertrouwde het hele zooitje niet. Met tegen zin eet ik er wat en de eigenaar van het kleine resort komt aan. Deze man spreekt al veel beter engels en legt uit dat de ingeplande boot niet bestemt is voor toeristen. Het is een grote langzame gammele boot voor de thaise mensen die hun gewassen en zooi verkopen op de eilanden.

Achteraf blijkt dat de vrouw van een nieuw bedrijfje is die geen idee hebben wat ze boekte. Het is overdag een doorgaande reis maar savonds een reis met tussenstop bij hun. Dan zou je de volgende dag vroeg de boot pakken. Uit eindelijk dus niets aan de hand maar door slechte communicatie mogelijkheden en een bedrijf dat niet weet wat ze doen had ik even de trip van me leven... Ik kalmeer en er is een aapje waar ik me tot slapen mee vermaak. De volgende dag wordt ik (na de beetje rare avond reis) verrot wakker maar erg tevreden gesteld met een heerlijk ontbijt en gezellige mensen.